ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελατωθήσονται παντός αγαθού.

 Tο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Μτθ. ιδ´ 14-22

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν. ᾿Οψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῎Ερημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄ-χλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. ῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. Οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· Οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. ῾Ο δὲ εἶπε· Φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε. Καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.

        Κλίκ για να διαβάσεις το κείμενο !

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Χρόνια  Πολλά κι' Ευλογημένα ! 

Η Παναγία μας να ευλογεί και να μας σκεπάζει !

Εξαποστειλάριο της εορτής της Κοίμησεως της Θεοτόκου : 

 «Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω κηδεύσατέ μου το σώμα· και συ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα».

Η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Τρεις μέρες πριν την Κοίμησή της ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την ειδοποίησε για την έξοδό της από την παρούσα ζωή. Την τρίτη μέρα λοιπόν, έρχονται οι Άγιοι Απόστολοι επί νεφελών εποχούμενοι, ασπάζονται την Μητέρα του Κυρίου τους, ακούνε τις συμβουλές της και, μετά την Κοίμησή της, φροντίζουν για την εκφορά της. Η Μήτηρ της Ζωής δεν φεύγει από τον κόσμο αυτό με φυσικό τρόπο: ο ίδιος ο Χριστός, συνοδευόμενος από Αγγέλους, παραλαμβάνει την μακαρία ψυχή της. Κατά την εκφορά του τιμίου λειψάνου της στην Γεθσημανή, όπου ετάφη, κάποιος εβραίος, ονόματι Ιεφωνίας, επιχειρεί να βεβηλώσει το τίμιο σώμα της. Όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, του κόβει τα χέρια, τα οποία μένουν κολλημένα επάνω στο σώμα της Παναγίας. Μπροστά στο θαύμα ο εβραίος μετανοεί και αποκαθίσταται η σωματική του ακεραιότητα. Τρεις μέρες αργότερα, η νεφέλη φέρνει τον Θωμά, ο οποίος ζητά να προσκυνήσει το Λείψανο της Παναγίας. Στο άνοιγμα του μνημείου τους αναμένει μια έκπληξη: η Μήτηρ της Ζωής δεν ήταν δυνατόν να υποστεί φθορά, μετέστη προς τον Υιόν της, αφήνοντας πίσω ως απόδειξη του θαύματος τα ενδύματά της, την Εσθήτα, το Μαφόριο, και τη Ζώνη (όπως ο Ιησούς άφησε το σουδάριο και τα οθόνια).

Όλα αυτά τα στοιχεία περιγράφονται και συνθέτουν την Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στη σύνθεση κυριαρχούν τα πολυάριθμα πρόσωπα: στο κέντρο, πάνω στη νεκρική κλίνη βρίσκεται

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Χρόνια  Πολλά κι' Ευλογημένα ! 

Η Παναγία μας να ευλογεί και να μας σκεπάζει !

  Η Εγκύκλιος του Μητροπολίτη μας κ.κ. Παντελεήμονος!

<< Πεποικιλμένη τη θεία δόξη η ιερά και ευκλεής Παρθένε μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο προς ευφροσύνη τους πιστούς … >>

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η υμνολογική αναφορά της Εκκλησίας μας στην σπουδαιότατη εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και της Μεταστάσεώς της από την γη στον ουρανό, προσφέρει αμέτρητες δυνατότητες στους χριστιανούς, να προσεγγίσουν το πρόσωπο της Θεομήτορος, αντλώντας διδακτικά και σωτήρια μηνύματα για την ζωή τους. Κι εμείς, συνεπώς, αν επιχειρήσουμε να εξετάσουμε με θεολογική ακρίβεια την πρώτη ωδή του Κανόνα της εορτής, θα σταθούμε σε τρία σημεία, τα οποία μπορούν να μας μεταδώσουν νάματα ορθόδοξης βιοτής και χριστιανικής πίστεως.

Το πρώτο σημείο σημασιολογούν οι λέξεις «πάντας» και «πιστούς». Αυτές, περιγράφουν δύο από τις βασικότερες προϋποθέσεις, για να βιώνουμε ως γνήσιοι χριστιανοί την αλήθεια του Ευαγγελίου. Η πρώτη είναι

15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013

Χρόνια  Πολλά κι' Ευλογημένα ! 

Η Παναγία μας να ευλογεί και να μας σκεπάζει !

Οι Πατέρες της Εκκλησίας για την Κοίμηση της Θεοτόκου

  

Το γεγονός της Κοιμήσεως ή Μεταστάσεως της Θεοτόκου, όπως ήταν φυσικό, δεν ενέπνευσε μόνο τους μεγάλους υμνογράφους και αγιογράφους, αλλά και πολλούς Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι αφιέρωσαν σ’αυτό είτε ειδικές Ομιλίες είτε αποσπάσματα – αναφορές. Άλλωστε δεν ήταν δυνατό να συμβεί διαφορετικά. Στο πάνσεπτο πρόσωπο της Παναγίας «νενίκηνται της φύσεως οι όροι» σε πολλές φάσεις της ζωής της: Ούσα Παρθένος γέννησε τον Ιησού Χριστό, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Έμεινε Παρθένος πριν, κατά και μετά τη γέννησή Του. Είναι αειπάρθενος. Και όταν ως άνθρωπος απέθανε και τότε νικήθηκαν «της φύσεως οι όροι», αφού «τάφος και νέκρωσις» δεν την κράτησαν στη γή, διότι «ως ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον».

Μεταξύ των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός (8^ος αιώνας) αφιέρωσε στην Κοίμηση της Θεοτόκου τρία σπουδαία Εγκώμια, από τα οποία